- ابر کهن (اَ رِ کُ هََ)
اسفنج. اسفنجه. ابر مرده. رغوهالحجامین. نشکرد گازران
معنی ابر کهن - جستجوی لغت در جدول جو
- ابر کهن
ابر مرده اسفنج مرده اسفنج
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ نُ ؟)
لغت نامه دهخدا
طبیب بیمارستان برامکه. یکی از نقله و مترجمین از هندی به عربی و ازجملۀ کتبی که نقل کرده است کتاب استنکرالجامع. کتاب سند ستاق (صفوهالنجح). (از ابن الندیم). رجوع به ابن دهان طبیب ناقل کتب هند شود
(کَ)
لغت نامه دهخدا
ده کوچکی است از دهستان هنزا بخش ساردوئیۀ شهرستان جیرفت در 20هزارگزی شمال باختری ساردوئیه، 8هزارگزی شمال راه مالرو بافت - ساردوئیه. دارای 28 تن سکنه. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)
(دَ رِ کُ هََ)
لغت نامه دهخدا
زمان بسیار قدیم. (یادداشت مؤلف) :
هزار دگر بود خود ساخته
ز دیر کهن نغز پرداخته.
فردوسی.
، دنیا. (یادداشت مؤلف) :
از زبان سوسن آزاده ام آمد بگوش
کاندرین دیر کهن کار سبکباران خوش است.
حافظ
هزار دگر بود خود ساخته
ز دیر کهن نغز پرداخته.
فردوسی.
، دنیا. (یادداشت مؤلف) :
از زبان سوسن آزاده ام آمد بگوش
کاندرین دیر کهن کار سبکباران خوش است.
حافظ
که ابر تولید کند که جاذب و جالب ابر باشد: دریا جنگل و کوه ابرکش باشد
جارچی، کسی که در مهمانی و عزا دیگران را به مجلس و اطعام